Один старик часто клялся именем Смерти. Узнала она об этом и однажды встретилась с ним, приняв образ человека и притворившись попутчиком. Вскоре старик в беседе, как всегда, поклялся её именем.
Մի ծերունի հաճախ երդվում էր Մահվան անունով։ Իմանալով դրա մասին, մի անգամ Մահը մարդու կերպարանքով հանդիպում է ծերունուն, որպես մի անցորդ։ Շուտով, խոսակցության ընթացում ծերունին կրկին երդվում է իր անունով։
— Почему ты её так почитаешь? Чем она тебе услужила? — спросил попутчик.
-Ինչու՞ ես նրան այդան երկրպագում։ Ինչո՞վ է նա քեզ ծառայել,- հարցնում է անցորդը։
Старик ответил:
Ծերունին պատասխանում է․
— Никому не удавалось победить Смерть. Никому не избежать её. Все мы в её власти. Вот за это я уважаю смерть и клянусь её именем.
-Ինչ-ոքի չի հաջողվել հաղթել Մահին։ Ոչ ոք չի փախնի նրանից։ Մենք բոլորս նրա տիրապետության տակ ենք։ Այդ իսկ պատճառով էլ ես հարգում եմ նրան և երդվում են նրա անունով։
— Смерть — это я! — сказал попутчик. — Теперь я верю, что ты искренне почитаешь меня. За это я хочу наделить тебя волшебной силой. Из всех смертных ты один будешь воочию видеть меня. Объяви себя лекарем и навещай больных. Если увидишь меня у ног больного, то смело говори, что вылечишь его. Этот больной не умрёт. Если меня увидишь у изголовья, то знай, что дни больного сочтены, не берись его лечить.
-Ես եմ Մահը,- ասում է անցորդը,- Այսուհետև ես հավատում եմ, որ դու իսկապես ինձ երկրպագում ես։ Այդ պատճառով էլ ես ուզում եմ քեզ մի հեքիաթային ուժ տալ։ Բոլոր մահկանացուներից միայն դու կկարողանաս ինձ տեսնել իրականից։ Հայտարարիր քեզ բժիշկ և այցելիր հիվանդներին։ Եթե տեսնես ինձ նրանց ոտքերի մոտ, ապա վստահաբար ասա, որ իրենց կբուժես։ Այս հիվանդը չի մահանա։ Եթե տեսնես ինձ նրանց գլխի մոտ, ապա իմացիր, որ նրանց հաշված օրեր են մնացել, մի բուժիր նրանց։
Старик объявил себя лекарем и стал он лечить больных. Когда он брался лечить, то больной непременно выздоравливал. Пошла слава про лекаря. За ним приезжали из самых дальних сёл.
Ծերունին հայտարարում է ինքն իրեն բժիշտ և սկսում է բուժել հիվանդներին։ Եթե նա սկսում էր բուժել, ապա հիվանդը անպատճառ բուժվում էր։ Բարձրանում է բժշկի ճանաչելիությունը։ Նրա մոտ գալիս էին աշխարհի բոլոր ծայրերից։
Однажды старик сам заболел и слёг в постель. Вдруг он увидел у своего изголовья Смерть. Что было ему делать? Как избавиться от опасной гостьи? Решил он потягаться с ней хитростью и улёгся так, что Смерть оказалась у ног его. Он обрадовался, но смерть опять встала у изголовья.
Մի անգամ էլ ծերունին ինքն է հիվանդանում և անկողնում մնում։ Եվ հանկարծ նա տեսնում է իր գլխի մոտ Մահին։ Ի՞նչ էր նրան մնում անել։ Ինչպե՞ս ազատվել վտանգավոր հյուրից։ Որոշում է նա նրա հետ խարդախ վարվել և պառկում է այնպես, որ Մահը մնում է իր ոտքերի մոտ։ Նա ուրախանում է, բայց հանկարծ Մահը կրկին նստում է նրա գլխի մոտ։
Он опять лёг, повернув ноги к Смерти.
Նա կրկին պտտվում է ոտքերով դեպի Մահը։
— Что ты вертишься? — сказала Смерть. — Раз я пришла за тобой, значит, тебе конец.
-Ի՞նչ ես պտտվում,- ասում է Մահը,- Եթե ես եկել եմ քո հետևից, ապա քո վերջն եկել է։
— Милая смерть, — взмолился старик. — Подожди немного, я не успел купить поминальной свечи. Достану её, и тогда можешь забрать меня.
-Հարգելի Մահ,- աղաչում է ծերունին,- Մի փոքր սպասիր, ես չեմ հասցրել հիշատակի մոմը գնել։ Ես այն կգնեմ, և հետո կարող ես ինձ վերցնել։
— Пусть будет по-твоему, — согласилась Смерть.
-Թող քո ցանկությամբ լինի,- համաձայնում է Մահը։
— Поклянись, что ты не заберёшь меня, пока я не достану свечу, — попросил старик.
-Երդվիր, որ ինձ չես սպանի մինչև ես չվերցնեմ մոմը,- խնդրում է ծերունին։
Смерть поклялась, что не тронет его, пока он не достанет свечу. Тогда старик радостно крикнул:
Մահը երդվում է, որ նրան չի դիպչի այնքան ժամանակ, մինչև նա մոմը չվերցնի։ Այդ ժամանակ ծերունին ուրախությամբ գոռում է․
— Клянусь, я никогда не куплю свечу!
-Երդվում եմ, որ ես երբեք չեմ գնի մոմը։
Поняла Смерть, что допустила оплошность, но поздно. Нарушить клятву она не посмела, так и ушла ни с чем.
Հասկանում է Մահը, որը սխալ է կատարել, բայց արդեն ուշ էր։ Երդումը խզել նա չհամարձակվեց և այդպես էլ հեռանում է։ Իսկ ծերունին կրկին ապրում է ինչպես և մինչև այդ և Մահից այլևս չի վախենում։
А старик снова стал жить-поживать, и Смерти с тех пор не боится.
Աղբյուրը՝ Старик-лекарь и смерть
Կարինե Գոմցյան 