Արտադրական ուսուցում. Ծիսական խոհանոց

Տիառնընդառաջի նախապատրաստական պատրաստություն։ 

Պատրաստել ենք աղանձ, ադի-բուդի, հալվա։ Ձևավորումը և փաթեթները դիզայն տեխնոլոգիական խմբի աշխատանքն է։ Պատրաստությունը հյուրասիրության նպատակով էր։

(Համի ուժը) հաղորդումը Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրում…

Մենք մեր տեխնոլոգիայի խմբով մասնակից եղանք «Համի ուժը» Նազենի Հովհաննիսյանի հաղորդաշարին։ Պետք է պատրաստեինք պահքի ծիսական ուտեստ։ Ուսումնասիրեցինք Ծառզարդարի ծիսական ուտեստները և շատ հավանեցինք բանջարեղենային մատաղացու ուտեստը։ Այս ուտեստը առաջին անգամ էինք պատրաստում, բայց այնքան հաջող ստացվեց, որ բոլորը շատ հավանեցին այն։

 

Это слайд-шоу требует JavaScript.

 

Դրական կոտորակային թվերի պատկերումը կոորդինատային ուղղի վրա

1. Հաշվի՛ր
   ա) 5,78+6,9=12,68          բ)3,45 ⋅ 1,6=6,520         գ) 965,76- 841,1=124,66
   դ)46,75 : 5=9,35            ե)34,98:0,6=58,3        զ)3,025:5,5=55
2. Նշի՛ր տառերը կոորդինատային ուղղի վրա․
   
   
3. Հաշվի՛ր տոկոսը․
   20-ի 10%=2;   40-ի 15%-ը=6;   150-ի 15%-ը=9,   230-ի 40%-ը=92, 820-ի 60%-ը=192, 1250-ի 50%-ը=525
4. Գրե՛ք կետերի կոորդիտաները․
   
   Ա. E(-9), F(-8), G(-6), K(-3), A(1), B(4), C(7)
   Բ. A(-10), B(-7), C(-4), D(-2), E(-1), O(0), F(3), G(5), K(8)
5. Կատարի՛ր գործողություն․
    Ա)1187/150, Բ)237431/340
6. Կորդինատային առանցքի վրա կարմիր գույնով նշի՛ր հետևյալ կետերը․
   M(1,2); L(3,4); K(0,5);  P(2,7); D(4,6); W(0,9); O(5,8); T(1,7):
   
7. Գումարի՛ր․ Ա.-7, Բ.-6 Գ.-7 Դ.9 Ե.-1 Զ.21 Է.-11 Ը.-13 Թ.7
8. Տրված են +5,87 և -8,32 թվերը։ Գտե՛ք այդ թվերի հակադիրների գումարի և թվերի գումարի հակադիրի տարբերությունը։
   Պատ.`0
9. Շենքի բարձրությունը 30մետր է։ Նրա երկարությունը բարձրության 30% է կազմում, իսկ լայնությունը՝ 60%-ը։ Գտե՛ք այդ շենքի  ծավալը։
   Պատ.`4860
10. Կատարե՛ք բաժանում․
     Ա.~-6/5 Բ.~-86/69 Գ.~-4/25 Դ.~-164/77 Ե.55/42 Զ.945/2

Լեզվական փոխառությունները: Հովհաննես Թումանյան

Լեզվական փոխառությունները: Հովհաննես Թումանյան

Նոր-Նախիջևանի «Լույս» շաբաթաթերթի № 10-ում պ. Ա. Մեղրյանը մի հոդված է տպել՝ «Մեր մանկական գրականությունը և հայոց լեզուն», որի մեջ ցավով գանգատվում է, թե «… ինչ որ հնչվում է ժողովրդի բերանում, լինի դա հայերեն թե թուրքերեն, թաթարերեն թե ռուսերեն, վերցվում է և իսկույն գրվածքի մեջ է դրվում»։ Նա վշտանում է, որ մեր գրողներից ոմանք (ի միջի այլոց Ա. Իսահակյանն ու ես) գործ են ածում «ջան, ջիգյար, յար, յարաբ, ղարիբ», և այլն։ Եթե խոսքը էս կամ էն օտար բառի կամ մի շարք բառերի վրա լիներ, հարկավ վեճը մասնավոր բնավորության կունենար և միայն ճաշակի խոսք կարող էր լինել, բայց պ. Մեղրյանը դատապարտում է օտար, այլև մինչև անգամ հայերեն գավառական բառերի գործածությանը ու մաքուր հայերեն լեզվի պահանջն է դնում։ Լա՜վ։ Պ. Մեղրյանին եթե տանք կարդալու էս բառերը, վարդ, վայ, վախել, նվագ, նվաստ,

նունուֆար, նամ, նոր, նանիկ, նախշուն, նիստ, նշտար, նշան, նարգիզ, նավ, նուռ, նաշ, նազուկ, մեգ, միլ, մեխ, նահապետ, մոմ, մուճակ, մուր, մուկ, մոռ, ջերմ, գրավ, գրվանքա, կիր, կարիք, կերպաս, քիչ, քիմք, գոմեշ, ոչխար, դրոշակ, կկու, խոտ, խաբել, կուտ, կանթեղ, կանոն, կարապ, փուռը, գավազան, հարս, տոն, տարազ, դայակ, սապոն, սուգ ու շիվան, շողք, շվաք, գումար, շեն, շաղգամ, դաս, աշակերտ, սուր, շուշան, սամույր, սիպտակ, սեր, սանդ և այլն, և այլն, անշուշտ նա էս բոլորը կհամարի մաքուր հայերեն բառեր։ Եթե էդպես էլ չհամարի, կասի դրանք արդեն հայացել են։ Էդպես է. ճշմարիտ է։ Բայց հիմի մի ուրիշ հարց։ Դրանք եթե մեր լեզվի մեջ են մտել ու հայացել, արդյոք դրանցից հետո կա՞նգ է առել էդ պրոցեսը և էլ նոր բառեր չե՞ն մտնում ու հայանում թե՛ մեր ժողովրդական լեզվի մեջ, թե՛ գրական, ուրիշ խոսքով՝ էլ չե՞ն կատարվում ժողովրդական ու գրական լեզվի փոխառություններ։ Իհարկե, սրա պատասխանն էլ դրական է լինելու։ Քանի որ մի ժողովուրդ հազար ու մի ձևերով հարաբերություն ունի ուրիշ ժողովուրդների հետ, քանի որ նրա կյանքը զարգանում է նաև արտաքին ազդեցությունների տակ, քանի որ մեծանում է, էնքան էլ ազդեցություններ է կրում և նրա լեզուն, հարստանում, ճոխանում ու զարգանում։ Նորանոր գաղափարների հետ նորանոր ոճեր ու բառեր է ընդունում, և մինչդեռ դուք բողոքում եք, թե չի կարելի հայերեն լեզվի մեջ գործ ածել դարդ, ջան, չոլ, զիլ ու նման բառեր, մյուս կողմից ներս են հոսում ինտելիգենտ, կուլտուրա, լեգենդ, սոնետ, պոեմ, պոեզիա, օպերա, զիգզագ, պրոպագանդ և այլն։

Ի՞նչ եք անելու։ Եվ ինչո՞ւ պիտի վշտանաք ու կռվեք, ի սեր Աստուծո։ Դուք կարծում եք միայն նրանով պիտի ճոխանաք ու բավականանաք, ինչ որ հայի միտքն ու հանճա՞րն է տալի…

Վերցնենք բառը։

Խնդրեմ ասեք, եթե մեր լեզվից հանեք ձեր հալածած «շանը», որ չինական է, թե մոնղոլական-թաթարական, ինչո՞վ կփոխարինեք։ Մի քիչ մտածեցեք, կտեսնեք մի բառ եք վտարում, որի տեղը համազոր ու համաշունչ մի այլ բառ դնել չեք կարող։ Դրա նման և շատ ուրիշ բառեր, որ մաքուր հայերեն չեն։ Եթե էդ օտարամուտ բառերի փոխարենը դուք ունեք – ինչ խոսք։ Եթե ձեր լեզուն ընդունակ է հարազատ թարգմանելու կամ հարմար բառեր շինելու, տելեֆոնին հեռախոս ասացեք, տելեգրաֆին հեռագիր կամ վելոսիպեդին հեծանիվ, բայց հո չի կարելի ամեն բան էլ թարգմանել կամ շինել, էքսպրոպրիատորը ճողոպրիստ, ինչպես արել են մեր պոլսահայերը, տրամվայը քարշակ անվանել, հանգ. Դամառ– Քաթիպայի նման, խավիարը ձկնկիթ կամ ֆրակը պոչազգեստ։

Ավելի ձախորդն էն է, որ Մեղրյանը օրինակ է բերում ռուսաց և եվրոպական գրականությունները, թե նրանք ինչքան մաքուր լեզվով են գրում իրենց մանուկների համար։ Ուրիշ խոսքով՝ իրենց լեզվի մեջ օտար բառեր չեն ընդունում։ Էս հո արդեն էնքան է սխալ, որ ես հերքելն ավելորդ եմ համարում։ Գրեթե ամեն մի նոր եվրոպական բառ, ինչ որ հայերը շինում են կամ թարգմանում, ռուսները նույնությամբ առնում են ու տալիս իրենց երեխաներին։

Ո՛չ. թե՛ ժողովրդական, թե՛ գրական լեզվի մեջ լեզվական փոփոխությունները եղել են միշտ, կլինեն միշտ, և շատ է գեղեցիկ, որ էդպես է. միայն թե պետք է իմանալ շնորհքով, խելացի առնել ու տեղը գործածել, ահա խնդիրը։ Իսկ ինչ վերաբերում է ժողովրդական բարբառներից օգտվելուն, դա ոչ թե դատապարտելի է, այլ հենց դա է բնական ճանապարհը կայտառ ու կենդանի լեզու ստեղծելու։ Բավական էր. մեր երեխաներն այլևս չպետք է սարսափեն «հա՛» ասելիս, և մայրերն այլևս չպետք է մատներն սպառնալի թափ տան նրանց վրա. «հա՛» ասացի՞ր, ի՞նչպես կարելի է, ասա՛ «այո՛»։ Բավական էր, նզովքը պետք է վեր կենա «հա»–ի վրից, իբրև թե նա գռեհիկ է. դրա մեջ ոչ առողջ միտք կա և ոչ էլ ճաշակ։

Եվրոպական փոխառյալ բառեր — Հրաչյա Աճառյան 

Ֆանտազիա-Իտալերեն

Ֆասոն-Ֆրանսերեն

Ջենթլմեն-Անգլիա

 

Քննարկել առակները:

Классная робота

1. Образуйте возвратные глаголы. Объясните различие в значении возвратных и невозвратных глаголов. Составьте предложения с ними. Пример: сердить — сердиться. 
   Сердить-сердится,
   Я сержусь на нее, за то что он плохо себя видеть.
   греть-грется
   Я греюсь около камина.
   увлекать-увлекается
   Я увлекаюсь спортом.
   успокоить-успокоится
   Она успокоится когда вы дадите ему конфетку. 
   обрадовать-обрадоваться
   Я обрадовалась когда увидела мою маму.
   обнять, плакать, причёсывать, застёгивать.

 2. Замените одним словом. Укажите вопрос, на который отвечает глагол.
Образец: брать под защиту кого-либо — опекаться.

• Приветствовать друг друга при встрече.
• Быть в тревожном состоянии, испытывать волнение.
• Давать согласие.
• Собирать перед поездкой вещи.
• Допускать ошибку.
• Проявлять интерес к чему-либо.
• Вступать в знакомство.
• Чувствовать обиду.
• Уплатить полностью, сколько следует.
• Излишне расхваливать свои заслуги.
  Для справок: тревожиться, ошибаться, обижаться, расплачиваться, здороваться, знакомиться, интересоваться, соглашаться, хвастаться, собираться.

3. Составьте с данными глаголами словосочетания. Какие из них без -ся (-сь) не употребляются?
Восхищаться, удивляться, ужасаться, дивиться, поражаться, огорчаться, изумляться, радоваться.